"Sormama izin verin, sanat neye lazımdır ki?"

"Hiç olmazsa, insanları tanımaya ve öğrenmeye."

Ivan Turgenyev


Evet, yanlış duymadınız... Turgenyev'in Babalar ve Oğullar kitabının pis nihilisti Bazarov şu an hayatta olsaydı ne BuBi' Sanat sitesini ne de bu sitede sanatsal yeteneklerini gösteren herhangi bir kişiyi severdi. Çünkü o, doğuştan bir sanat, aşk, toplumsal kalıp, bir amaç edinme ve doğanın tekrar yaratılmasının düşmanıydı.


Ya Bazarov bırak şimdi bu ayakları, gel bak BuBi' Sanat'ta ne güzel insanlar üretkenlikleriyle kendi ürünlerini ve yazılarını paylaşıyorlar diyecek olabilirsiniz fakat Bazarov'un savunduğu nihilizm görüşüne göre zaten var olan hiçbir şeyi hemen kabul etmemek hatta hiç kabul etmemek vardır. Mesela "Bektaş Şenel" burada bir insanın ruhuna dokunan aşşırı güzel bir şiir paylaşır ve onun sanatsal güzelliğini yadsımak Bazarov'a göre esas yapılması gerekendir.


Zaten Nietzsche'nin Güç İstenci kitabına göre nihilizm de "En büyük değerlerin, kendi öz değerlerini düşürmesi." demektir. "Hedef eksik; “neden?” sorusuna cevap bulunamıyor?" diye sorar Nietzsche. Yani Bazarov şu an karşımda olsaydı derdim ki, bu sitede "neden" ile "nasıl" sorularının kapsayıcılığını birleştirmeye çalışıyoruz zaten Bazarovcum. Bu iki soru da olmazsa olmaz ve sanatı oluşturan parçalardır, derdim. O da muhtemelen roman karakterlerine özgü bir hareketle omuzunu silkerdi sonra. Belki de şunları söylerdi bana bütün nihilistliğiyle:


"Soğuk bir aralık günüydü, St. Petersburg'dan Moskova'ya giden bir trene binmiştim. Trende BuBi' Sanat denen bir siteden bahsedildiğini duydum. Yetenekleri gözümü alıyordu ... "


Bazarov'a göre "Sanat para kazanmaya yarar yalnızca." Babalar ve Oğullar, (s. 33) John Berger'in Görme Biçimleri kitabında da yağlı boyaların ve sanatın insanların satın alma güçlerini kanıtladığı ölçüde sanatlaştığından bahsedilirdi. Fakat Bazarov, bizim bu sitede öyle bir amacımız yok be dostum. Biz burada para kazanma amacı gütmüyoruz, eğer böyle bir amacımız varsa bile bu amaç çok arka planda şu an için. Biz öncelikli olarak niteliksiz olan ürünlerin hegemonyasındaki bu çağda nitelikli olan fakat bireysel popülerlikleri olmadığı için tanınamamış yetenekleri tanımak istiyoruz. Şimdi ikna oldun mu Bazarov?


Muhtemelen Bazarov bu sorumu da hiç umursamazdı. Çünkü o tam bir romantizm düşmanıydı aynı zamanda da. Romantizm, klasisizme tepki olarak çıkmıştı ve klasisizmdeki akıl-mantık-logos kavramlarını reddetmek romantizmin çıkış noktasıydı. Yani biz bu sitede sanatı ne kadar bir taklit olarak değil Aristocu mimesis'te olduğu gibi doğada hazır halde olan sanatı tekrar ve içkin olarak yaratarak icra edersek edelim, Bazarov bizim bu sitede yapıp yapacağımız her şeye Batman'in Joker'e beslediği gibi bir düşmanlıkla bakacak, bunu engellemenin bir yolu da olmayacak.


Ben sanatı, insanın iç görünüşüyle dış görünüşü arasındaki mesafeyi azaltmak olarak tanımlardım. Ne toplum için ne de sanat için yapardım sanatı, kendim için yapardım. Bazarov için yapacak değildim ya? Muhtemelen dadaist Marcel Duchamp gibi bir tavır takınırdı Bazarov. Umursamazdı benim dediklerimi. Ama olsundu... En azından sadece kendisiydi Bazarov, eksiği ya da fazlası yoktu. Bir sanat ürünü icra edeyim diye bu sitedeki "Ben Sanat Değilim" bölümü gibi saçma sapan ve anlamsız şeyler ortaya çıkarmıyordu.


Varsın Bazarov bizi sevmesin, biz birbirimizi ve sanatı seviyoruz ya, işte o bile yeter.