Bazen

Bazen bir şehrin ağlaması için

Yağmur yağmasına gerek kalmaz

Küçük bir çocuğun hayallerinin

Peşinden koşmayı bırakması yeterlidir


Bazen insan hayatı sorgular

Eğer sadece acı çekeceksem

Bu kalbe neden ihtiyacım var 

Diye sorar kendi kendine


Bazen insan bulutlara bakar

Ve kanatlarının olduğunu hayal eder

Kendini bir anlığına özgür hisseder

Ama yüksekten uçarsa eğer

Güneş o kanatları yakar


Bazen insan kalbini açar 

Ve etrafındaki herkes ona güler

Sonra buzdan şatosuna saklanıp

Hayal kurmaktan vazgeçer


Artık etrafında sadece duvarlar

Kalmıştır soğuk ve kalın olanlar

Omzundaki melekler ağlar onun için

Eder sadece ilham perileri dualar