bazı insanlar

Bu bazı insanlar bu omuzladıkları yükleri aslında kendilerine yüklemezler mi bazen de ? Mesela 2kg x marka yerine 2kg y marka ürünü almak için hayatlarının en zevkli ve gelişkin çağlarını bir başkasını zengin edebilmek için harcamazlar mı ? Halsiz olmalarının en temel sebebi örgütsüz ve dağınık hatta bireysel yaşam içerisinde kendilerine yer bulamadıkları için kendilerini mental bir aşağı görme eğilimi değil midir ? Eğlenmek için vakitleri yoktur ancak insan eğlenceyi kendi yaratamaz mı. Misal sabaha kadar çalışan bir işçi üretim bandı yanında şarkı söyleyemez veya işe gelirken serviste okuduğu şiir yazı veya olayı kafasında kurgulayamaz mı ? İlla bir gece kulübü ve önünde fıstık mı olmalı ? Yani pancar üreten bir çiftçinin evinde şeker olmaması sizce de kendi hatası değil midir biraz da? Her şeyi kabullenen ve asla itiraz kabul etmeyen bir dönemdeyiz bunun hepimiz bilincindeyiz ancak kabullenmeyi sağlayan biraz da statükoyu korumaya çalışan bir önceki nesillerimiz değil mi ? Bütün suçu döneme bulmak sizce de yaşadığımız çağa haksızlık değil mi ? Ölürken bile otoriteden izin alan çalışma sistemi bir gün bizi de vurmayacak mı sanki ? Hayat mücadelesini sizce de fazla özneye indirmedik mi ? Peki aslı soru gelsin Ahmet amca kızını/oğlunu yediremedi diye intiharı düşlerken yada sokakta bir insan seninle aynı renkte değil diye kötü bir şekilde müdahale ile boğazına basarak öldürülürken insan çaydan zevk alabilir mi ?