Girsin o ok içeri ve ben kanayayım
Soğuk vursun yüreğime o delikten
Yangını söner belki
Dermanı kalmadı
Vursun o tetik beni ve candan olayım
Açıp yüreğimi baksınlar o delikten
Yazılanı okur belki
Yârim sevdama inanmadı
Sefere giden atlara koysunlar beni
Koşayım, koşayım, rüzgar olayım
Uzaklığı yârin kesti nefesten
Dolar ciğerim belki
Sevdası ciğeri dağladı
Kor ateşte bulsunlar evi
Yanıp yanıp kül olayım
Soğukluğu sözün boştu hevesten
Isıtır yüreğini belki
Yerim, yurdum kalmadı
Bebeği, gözlerinin kahvesi
Kirpiğinin düştüğünü anlarım
Bakmasın ellere, görmek nasipten
Beni de görür bir gün belki
Varlığım, yokluğum sormadı
Ezberim azdır, unutmam o sesi
Çağırsın, çağırırsa kanarım
Koşarım, durmam sevinçten
Yollar da açılır belki
Beklemek hiç bu kadar zor olmadı