Girsin o ok içeri ve ben kanayayım

Soğuk vursun yüreğime o delikten

Yangını söner belki

Dermanı kalmadı


Vursun o tetik beni ve candan olayım

Açıp yüreğimi baksınlar o delikten

Yazılanı okur belki

Yârim sevdama inanmadı


Sefere giden atlara koysunlar beni

Koşayım, koşayım, rüzgar olayım

Uzaklığı yârin kesti nefesten

Dolar ciğerim belki

Sevdası ciğeri dağladı


Kor ateşte bulsunlar evi

Yanıp yanıp kül olayım

Soğukluğu sözün boştu hevesten

Isıtır yüreğini belki

Yerim, yurdum kalmadı


Bebeği, gözlerinin kahvesi

Kirpiğinin düştüğünü anlarım

Bakmasın ellere, görmek nasipten

Beni de görür bir gün belki

Varlığım, yokluğum sormadı


Ezberim azdır, unutmam o sesi

Çağırsın, çağırırsa kanarım

Koşarım, durmam sevinçten

Yollar da açılır belki

Beklemek hiç bu kadar zor olmadı