Kötü biri değilim ama beni iyileştiriyorsun. Bir kuşa, bir çocuğa, sokaktan geçen herhangi bir insana merhametle bakmama neden oluyorsun. Gökyüzünde ayın ve güneşin birbiri ardına dizilip gidişini izletiyor, bana günleri sayma fırsatı dahi vermiyorsun. Öyle güzel ki seninle geçen zaman, bin saatimi bir dakikaya eşitliyorsun. Yaradılışımdaki insaniyeti sevmeme sebep oluyor, bu harikulade duyguyu içime işletiyorsun. Yine de bu kadarla yetinmek istemiyorum. Elle tutulmadıkça, maddeye dönmedikçe aşkın o büyülü rüzgarında ferahlamaktan yana değilim. Sana olan sevgim; yaralarını sarıp seni iyi etsin, aynalara sebepsizce gülümsetsin, sabah taze simit kokularıyla uyandırsın istiyorum. Sence bu hayattan çok mu şey bekliyorum?