Bilmeden koştuk hayatın peşine.

Neredeydik, nereye geldik?

Ruhumuz geride kaldı,

Onu bekleyemedik.


Yürüdük yolları, yeşili göremedik.

Üzdük âşkları kıymet bilemedik.

Kendimizi bile aynada göremedik.

Ruhumuzu bekleyemedik.


Hayat çelmesi yapıştırır yere,

Gebererek inlersin...

Sarhoş gecelerinin,

Klozet konuşmalarını dinlersin.

Bitsin diye beklersin.

Beklersin de beklersin...


Herkesin bekleyişi kendine...

Kimi rakı masasında bekler geçmişini,

Şarkı söyler bağıra çağıra.


Kimi sigaranın dumanında,

Burnundan üfler canı sıkıla.


Kimi bi' “kadında” ya da “adamda”...

Resmini saklar cüzdanında.


Kimi anlayamayanında,

Kimi anlatamadığında bekler.


Kimisi çocuk gibi ağlar,

Kimisi deli olup çağlar,

Kimisi kafayı icara bağlar,

Kimisi kalbinde saklar,

Kimi de yüreğini dağlar..

Ama hepsi de ağlar.


Büyümek için bekleyeceksin,

Bekleyişi bekleyeceksin.

Ruhunla beraber yürümek için,

Ruhunu bekleyeceksin.


Acını çekeceksin,

Gözyaşını dökeceksin.

İnim inim inleyeceksin.

Doğum sancını seveceksin.


Kendine yeniden doğmak için,

Kozanın içinde bekleyeceksin.

Bekleyeceksin...

Sonunda kelebeksin.