Gün doğar, sonra batıp evine döner

Ayazlar geçip gidip güze döner

Nenem yasın unutup belki bir gün güler de

Ama senin bana gelişlerin hep bir imkânsız gibi

Bak unutmadım hala eski gülüşlerimizi

Hep taşırım sol cebimde*

Her gelmediğin gün fidan dikiyorum her yere

Her yeni gün yalnızlığımla suluyorum

Bunlar geçer belki

Hatta ihtimallerin umutsuzluğuyla da belki de

Dönmezsin sen

Ama bu şiir durur bekler seni

Ve hatta ben bir gün göçüp gittiğimde bile