Seninle ben,

İsimsiz cümlelerde duymuşuz birbirimizi.

Adresi olmayan ovalarda kavuşmuş,

İşlek bir caddenin en aydınlık lambasında ayrılmışız.


Bundan böyle

Kızıl gökyüzü altında,

Yalnızlık türküleri yağacak üstümüze.

Biz olmadığımızdan

''Siz'' hitabına bulanmayacak dillerimiz,

Sana hep ‘'sen'’ olacağım ben.


Çayımız dem değil gam tutacak belki

Kavruldu topraklarım ateşinden,

Baharım elbet son olacaktır.

Seninle ben,

Elbet fısıldayacağız birbirimizi.