Belki de
Bu yanlışlar beni sana getirdi.
Seni seviyorum diyemem sana,
Belki de
Seni seviyorum diyememek,
Beni sana âşık etti.
Sen sevedur beni.
Benim seni sevemediğim
Ne kadar yol varsa,
Hepsini yıktım sonunda.
Yolsuzum şimdi.
Bir ışık yaktım senin durduğun yere,
Takip edebileceğim tek yolum sana çıkabilsin diye,
Orada dur
Orada bekle beni.
Ben seni sevmelere geliyorken,
Gitme başka yerlere sevgili.
Sana seni seviyorum demeye geleceğim.
Belki de
Çok uzakta değil ellerin,
Kalbimi sıkıştıran onlar değil miydi?
Baktım da şimdi,
Yolculuğum çok fazla uzamaz sevgili.
İçimde bir yerlerde duruyormuşsun,
Gitme başka bir yere,
Hemencecik varıyor yolum sana,
Bekle beni...
Ya da bekleme beni,
Gittiğin yerler sevsin seni.
Nasıl olsa,
Sen kendini bile sevemiyorken,
Ne gerek var bana?
Ben seni senden çok sevemem.
Bekleme beni
Sen git sevgili.
Işığımı çeviririm bir başka rotaya,
Yeni yollar yaparım tek başıma.
Kendimi severek çıkacağım yollar,
Yeni baştan başlarım sevmelere.
Biliyordum tabii en başından,
Sevmelerin kolay olmayacağını,
Ondan söyleyemem kolay kolay.
Seni seviyorum diyemem kimseye öyle kolay kolay...
Biliyordum işte ve denedim,
Ya bekleyecek birisi
Ya da bir uzun yol katedecekti.
Sen bekleyemezdin zaten beni,
Ben yine de bu yolu bitirdim.
Ben geldim,
Sen yoktun.
Yolun sonunda seni seviyorum demiştim,
Sonra kendi kendime,
"Ben de" dedim.
Bu yolun sonunda kendimi buldum,
En çok kendimi sevdim.
