Tam bu saatlerde
Kaybolurken kokusu güneşin
Senin kokunu duyumsarım.
Böcekler bile çekilirken yuvalarına
Sen toprağın altındasın,
Yuvan ise bir başına.
Tepenin orada olsan da
Görünmeyecek kadar uzaktasın,
Bağırsam sesimi duyarsın,
Cevap veremeyecek kadar imkansızsın.
Halini hatrını soramam
İyi olmanı umarım
Tüm cevapsız sorularımda
Bir tesellini ararım.
Dede, sana duyduğum özlemi
Anlatamaz hiçbir şiir
Hiçbir yazın ve hiçbir şair
Ben yine kifayetsiz kalırım
Ben yine sensiz kalırım.
Tam bu saatlerde,
Hava hafiften soğurken,
Boğazımda bir düğüm,
Göğsümde bir sızı,
Anlattığın kuşlarınla dolu gök,
Sevdiğin yıldızlara gebe gök,
Sen bunların bir parçasısın.
Ben bu muhtaçlıkta,
Her gün aynı satırları karalarım,
Her gün o satır aralarında sesini ararım.
Ben yine sensizliğime acır,
Ben yine akşamüstlerine ağlarım.
