Naci en Palestina diye bir şarkı var, duydunuz mu bilmem... Duymadıysanız da mutlaka dinleyin derim. Bu gece yüreğim çok kırık, bu gece bu şarkıyı dinlerken kendimi Filistin ile bağdaştırıyorum. Şarkının sözlerine bakarsanız anlarsınız. Hatta belki de sadece melodisi yeter.


Bu gece karar verdim, ben bir ülkeyim ve adım da Filistin. Ben oranın insanıyım. Vatanım yok, hiçbir yere ait değilim. Başıma gelen tek şey kötülük, başıma gelen tek şey zulüm, yapılan tek şey haksızlık. Ben bu hayatta bütün bunlara rağmen hala daha tutunacak bir toprak parçası, bir harabe ararken bu dahi elimden alınmaya çalışılıyor. O kadarı bile reva görülmüyor. Oysaki ben çok güzel bir ülkeydim, ama kaderim daha baştan belliydi; tıpkı Filistin gibi. Bana verilen güzellikler elimden bir bir alınmak için verilmişti, benim tek yapmam gereken her zaman mücadele etmekti sadece. Kendi ülkemde bir parça toprak, bir oda ev için, bir yere ait olmak için mücadele etmek... Ama bu dünya beni istemedi, bu dünya beni kabul etmedi. Benim yüreğimdeki güzellik bu dünyaya göre değildi. Ben buraya ait olamadım; ben yıkıldım, yakıldım, parçalandım, döküldüm, öldürüldüm, haksızlığa uğradım. Ben her seferinde kazanmak istesem de kaybettim.


Ben bir günah işlemedim, ama çok bedel ödedim. Yanımda olan insanlar varsa da beni ayakta tutmaya güçleri yetmiyor. Bu zulme kimse engel olamıyor. Bir orman yangınına kovayla su taşımak kadar sadece. Evet, ben bir ülkeyim, adım da Filistin. Tekrardan şarkıyı dinlemenizi öneririm. Hoş kalın.