(Önsöz)
Parçalarım dağılmış bölümlere.
Ayrı düşmüş bölüklerde;
Biri kuyuda, Biri harpta, Biri toprakta, Biri adamda, biri-
Biri yok, kaybolmuş.
(Mahkûm)
Ben birkaçım .
Yaşıyorum parça parça.
Adımlarım takılmış sonsuza.
Zaman vurmuş zincire,
Sürüklüyor, yolsuzluğun yolunda .
(İdam)
Kaçımdan biri en?
Hangisi hangisi?
Zehir yayılıyor.
Zaman...
Kaç!
Vurun kahpeyi!
Kaçıncı ben bu?
(Çocuk)
Benim birim daha çocuk.
Korkuyor her acıda.
Sevgiyi arıyor toprakta.
Geçen ölmüş.
Bir kurşunla,
Oracıkta can vermiş.
Zanlısı müebbet dışarda.
Çocuk korkuyor ey!
Daha da gömülüyor toprağa.
(Asker)
Biri çağırdı karanlığa, diğeri aydınlıkta.
Zaman çekiştiriyor! ayaklarım kanlı.
Bir elimde şerbet, diğerinde ekmek.
Sırtımda tüfek, aklımda zehir, göğüsümde kurşun..
(Kuyu)
Kaçıncı gece bu?
Felekte ölen ışık,
Hiçlikten doğan karanlık,
Düşünceler bulanık..
(Kayıp)
Elma dersem çık.
Armut dersem in.
Olum sen varya,
Ayvayı yedin.
