Aklın yolu bir, deseler de ben kalbimin taşrasında topraklarıma çiçekler ektim. Benim yoluma, yol değil, deseler, kurakta çiçek yetişmez, deseler de yaşlarımı bu yola feda ettim. İnsan topraktan geldi, dediler, toprağı sevdim. Birisi öldüğünde, toprak oldu, dediler ben yine toprağı sevdim. Elime bir tapu alıp, bu toprak benim, demedim. Çünkü bir şeye ait olmanın, ona sahip olmak demek olmadığını o toprakta yaşayıp öğrendim.

Ağaçlarından meyveler yedim, gölgesinde nefeslendim. Toprağı suya hasret edip toprağa ihanet edemedim. Kimi aşk deyip ormanlarını yaktı kimi toprağı beğenmeyip üstüne binalar yaptı. Dedim ya ben en çok toprağı sevdim.