kuytularımda yuva aradığım geceler

yüzümde ölümlülerin izleri

izlerim, izler, iz...

ve annemin bana hiç öğretmedikleri

ellerimi sakladığım inler

ve gece neden ben susunca inler


kapının eşiğinden öteye gitmeyen kaçışlarım

göğsümdekinden dar kafeslerim

ben hariç beş duvar

babamın yıkıp onardığı

sonra yine

yıkıp

yıkıp

yıkıp


çok haneli yaşım ve hiç gelmeyen baharlarım

ki benim gözlerim çiçeklere âmâdır

seninle kırk yıl etmeyen hatırlarım

bilmediğin adlarım

ve bu şarkılar neden kaburgamda kırılır


bir kalbi incitmekten

korkmayanların sahnesi dünya

ve savaşmayan kahramanların

bir güzellik uğrunda


ve perdeler neden hep bana açılır