Dört ana yönümde iblisler

Dört ara yönümde düş perileri var

İstediği uçuruma kök salmış iki yaşında fidanım

Büyümeliyim

Biraz daha büyümeliyim

Evim bildiğime yetişmeliyim

Evim bildim burayı kök saldığımdan beri

Hızlı bağlandım toprağına

Fakat sevgilime ben uçurum diyemem

O ancak dikey duran toprak parçasıdır nazarımda

Geleceğimi geçmişimde bıraktım

Artık sadece şimdim var

Şimdi yaşamalıyım, şimdi çalışmalıyım, şimdi okumalıyım, şimdi yazmalıyım, şimdi sevmeliyim, şimdi sevilmeliyim ve şimdi sevişmeliyim

Hem geçmişte yaşayamam ki ben

Hem geleceğin geleceğine de nasıl güvenebilirim ki

Canlı görünmek için ölmeliyim sevgilim

Ama sen beni yine de sensiz bırakma

Sana susatma beni

Bırak cansız görüneyim

Canlı olmak için ölmemeliyim sevgilim

İçim sarpa sararken de bırak seni seveyim

Nefes alıyorum da aldığım nefes kokun değil karbondioksidin

Görmüyorum siluetini

Yalnızca var olduğunu hissediyorum bir okyanusun ufkunda

Güneşin doğduğu ve battığı yerlerde sen varsın mesela

Sen boyuyorsun gökyüzünü

Uğruna legolardan hayaller inşa ediyorum

Beğenmeyip bozuyorum

En başından tekrar yapıyorum

Ben hayal gerçekleştirme fabrikası değilim sevgilim

Fakat şayet gerçekleştirmeyi şart koşmazsan

Pekala hayal kurma fabrikası olabilirim bizim için

Bizim için

Bir de beyaz ve tombul kedimiz için