Asıl değildim hiçbir zaman,

Ya gölgesiydim ya aksı

Hiçbir zaman gerçek olmadım ben,

Ya bir kitaptan fırlamış bir karakterdim

Ya da efsanelerde yaşamış bir kahraman, 

Gölgeydim

Çekip gittiklerinde sığınılan bir gölge.

fotoğraflarda kalan duygu,

Resimlerin anlattığı bir histim. 

Ne gerçektim ne de hayal. 

Bir düştüm sadece gözlerinin buğusunda canlanan…

Bir aşk hikayesinin kendisiydim.. bir masaldım, baba sıcaklığında anlatılan, 

Uzak ufuklardaki kırmızı çizgi…

Kırılmayan sanılandım oysa her şeyden çok kırılan

hiç gerçek olmadım ben

sekiz yaşında bir aşıkken bile, 

Çekip giderken bulutlu bir gökyüzünün altında yağmurla aynı anda başlayan gözyaşıydım..


sense gerçektin. 

Tüm bu duyguların sahibi


solmuş bir çiçektim yanlış zamanda açan... ölmek en çok bana yakışırdı. En çok bana üzülürdü şairler. hiçbir zaman gerçek olmadım. Aşkla bakan gözlerinde bile hayaldim. Kanlı canlı karşında dururken, öpüşüyle yakarken dudaklarından kalbi, sadece bir yanılsamaydım.

ben hiç gerçek olmadım...