Bir çığır var içimde aşamadığım

Ne olmam gerektiğiyle savaştayım

Olmak istediğim şey, olduğum halimin en büyük düşmanı

Özüm çürük bir sandığın içine kilitli, anahtarı kayıp

İlgim yüzünden dışlanmış bilgilerle doluyum

Tercihlerim sonuca hizmet etmez, isteklerimin kölesi olmuş durumdalar

Zararı göz pınarlarım anlatır elbet bir gün,

denk gelirseniz tabii

Nadir yaşanır bu cesaret dolu an

Varlığına ağlamak daha zordur insanların içinde

Harap bitap bir biçimde

Kuruduğu zaman göz pınarlarım

Uyanırım gerçek dünyaya

Artık dökecek korkum kalmaz gözlerimde, en karanlık günde bile

İsteğim olmaz gülmeye birçok sebep içinde

Pişmanlıklarımla bile barışığım

Affetsinler beni ya da affetmesinler 

Karıştım iyice

Hangi benle muhatapsın onu bilmelisin önce

Bedenen bir tane varım ama zihnen sayısını öngöremiyorum şu halimle