Ben...
Geveze bir beynin sünepe çocuğuyum.
Biraz şiirler,
Kelimeler cezbeder beni.
Alemin en güzel kadınından çok,
Birkaç kelimenin,
Binlerce düşüncesi.
Herkesin düşüncesine saygı duymam,
Bazı insanlar sonsuza dek susmalı.
Kurduğum hayaller kadar,
Kırıklarının izi var bileklerimde.
Bardağın boş tarafıyımdır bu yüzden.
Zorlamaya gelemem,
Eğlence, şatafat huzursuzluk verir,
Dost ortamı, sıcak bir masa ararım.
Yalnız kalmak hülyamdır bazen,
En sevdiklerim yolumu gözlese bile.
Çoğu zaman mazoşistim,
Kendimi doğrarım.
Keskin, bilenmiş fikirlerle.
Anlam veremediğim
Huzursuzluk dolar içime,
Yanımda en sevdiğim olsa bile.
Yürümek isterim bazen közlerin üstünde,
Üşümekten nefret ederken,
Yağmurlarda uzanırım.
Çok mutluyken zehir alırım,
Hafıza denen şişelerden.
