bu gece beraberdik
hayır hayır, kafayı yemedim
sadece karşılıklı yemek yedik
bilmiyorsun…
-evet sana evlenme teklifi ettim
evet, ettim, hayır kafayı yemedim
kabul etmedin
hazır değilmişsin
bu dünyaya çocuk getirmek istemedin
sadece
kırmızı şarabı fazla içince utandın
sarhoş olup aynı yatağa girmekten
girmeyecektik zaten aynı yatağa
hayır sadece yemek yedik
kalem almışsın onu verdin
ne kadar mutlu oldum bilemezsin
şiir yazarsın dedin.
-gidiyorum da dedin
şiir giderse şair ne yapsın
sana aylarca yazmadım
bu kısmı bilmeyeceksin
sana olan aşkımı
bilmeyeceksin
sadece git, kal demeye, seni mutlu etmeye…
ben sadece mutsuzluktan zevk alan bir adam olmuşum
belki bu yüzden gittin
belki bildiğin için gittin
sevdiğin için
‘seven gitmez’ asıl yalan bu
asıl seven gider
sevdiği sağlam kalsın diye
ama sağlam değilim
belki zamana ihtiyacım
var
sen, bana nazım hikmet değilsin
dedin
değilim belki ama ben sana,
aşık olan bendim
sevmezsin ağlayan erkek
ağlamadım
sesim titredi ama
ağlamadım
bilemezsin bu kısmı
-ben bırakıp gidemedim seni
o kadar yol vardı
gene kaybettim kendimi
çıkmaz sokağa girdim, yine karşıma çıktın
ben bırakıp gidemedim seni
kaybettim benliğimi
kavuşmak anlamsız bir güç haline geldi
ben nazım hikmet değilim.
Vahittin Çiçek
2020-11-11T19:29:53+03:00Thiago, Sena çok teşekkür ederim güzel yorumlarınız için.
Thiago
2020-11-11T14:07:08+03:00Aktı gitti şiir. Alkışlıyorum 👏
Sena Türkmen
2020-11-11T13:07:26+03:00Şiirdeki içten ve etkili tavrı çok sevdim, kaleminize sağlık.
Vahittin Çiçek
2020-11-11T12:56:22+03:00Çok Teşekkür ederim.