Karşımdaki aynaya kızarken ben,
Sana gül diyemem.
Yaslandığım ağaç sırtıma batarken ben,
Sana göğüs geremem.
En sevdiğim kitabın sayfalarını çöpe atarken ben,
Artık sana savaş açamam.
Benden isteme bir zerre.
Bardağımda kalan son su damlasını dahi
Hak eden sen değilsin
Onu ayak bastığım toprak alacak.
İçimde yanan son parça ışığı
Hak eden sen değilsin
Onu yolunu kaybeden yıldızlar alacak.
Şanslısın!
Bu gece de sana hesap sormayacağım.
Ağır geliyorlar bana,
Cılız da bir kızım oysa
Ah şu kafamdakiler…
Bir kara parçası göremediler
Bitmek bilmedi derin sular.
Bana bağırıyorlar:
Artık denizin dibini görmenin geldi vakti!
Varsın gemi yalnız kalsın
Biz yokken o yolunu bulur belki.
