Kimse tarafından sevilmeyen insanlarda bile güzel bir huy görüp sevebiliyorum, en olmadık şeylere bile sevgi besleyip bağ kurabiliyorum, herkes tarafından anaç ve anlayışlı olarak görülüyorum. Peki neden kendime bunları yapamıyorum ben neden kendimi sevemiyorum? Bu kadar zor bişey mi bu? Sevilmeye değer olduğumu düşünüyorum evet ama neden ve nasıl kendime karşı bu kadar acımasız olabilmişim şaşırıyorum hangi travmanın mecburiyeti bu? Bunun için bile kızıyorum kendime. Bunu bile anlamaya çalışmıyorum o kadar anlayışsız ve tahammülsüzüm ki kendime karşı. Ama en azından bu gece anlamaya çalışıyorum belki öğrenirim kendimi sevmeyi diye...
