Ben ufak bir evrene mahkumum
Ve ufacık hayallerin mağduruyum
Ufak yıldızlara ve ufak bir aya,
Ufak gökyüzüne tutkunum
Eski anılarda yaşıyorum
Çünkü geçmişe vurgunum
Rüyalarda adı geçen ışığın ruhuyum
Bağımlısıyım aitliğin tattırdığı huyun
Vatansızım çünkü tıpkı işsiz bir güruh gibi geziyorum
Melekleri görüyorum toprağın bağrında
Ve başında ağlanan ceset oluveriyorum ufak dünyamda
Bir şeyler seziyorum aynada yansıyanın ardında
Suçlu arıyorum biçare olmuş bahtıma
Alevim ben, şu parlayan ufacık korun ardında
Vebaliyim başlatılan yangınların aslında
Alınan canlardan arta kalan cesetim
Kapkara gökyüzünün aşık bir tutsağıyım aslında
Ölümü hissetmeye benziyor bazen
Veya belki de her şeye rağmen yaşamaya
Hiçbir şeyi olmayan hiçbir şeyin kralıyım
Var olmamış yerlerin yolcusuyum çıplak ayaklarımla
Mahkumum ufacık kainatlara ve dünyalara
Hatırlanamaz hatıralarda kalan acının tortusuyum
Hasan Corut
2020-06-03T18:32:14+03:00Gecenin kıyısında insanı daha çok düşünmeye yönelten bir şiir. Kaleminize ve yüreğinize sağlık