Ben sarman bir kediye küskünüm,
Ağırlığını ikiye böldüğüm hayatı taşıyamadı.
Bayağı hüzünleri getirdi kollarıma
Bayağı diyorum çünkü
Onu düşünürken ay tutulmuyor artık.
Beni benden çok sevemedi,
Adıyla değemedi adıma,
Bir mum gibi doğamadı odama.
Ben sarman bir kediye dargınım
Ne kadar beklediysem o kadar benzedi her şey ona,
Tükettiğim hikâyelerde rol alamadı
Kapısını kilitlediği hayatın altından su aldı hep
Kusurlarıyla gömüldü içime kusur aramazken üstelik.
Şayet;
Baştan icat edilirse bir gün aşk,
O zaman bir sarman kedi gibi
Elimin uzandığına etmem ihanet.
