Ve yine beni korkudan görüyorum 

beni titrek bir elin dokunuşunda

beni öfkede, yenilmiş tırnakta

geçmiş       şimdi aynıyken 

       gelecek 

                    zamanda. 

. 

Beni uyumlanmaya çalışmakta duyuyorum 

beni kötü şeyler söylenirken dilin ucunda

her şeyde beni sezebiliyorum en çok kaygıda 

geçmişi geçemeyen birinde 

                            yansımam. 

. 

Beni yankıda, sarhoşlukta, kızarık yanakta 

saklayan parmaklarda kaçamadan izliyorum

durgunluğuna bakılan bir adamın ağzında 

çürümüş ve üzeri çöple kaplı şeylerde hem de. 

. 

Ve hüzünde.    Ama sebepsiz hüzünde 

         Hüzün 

mutlu olunması gereken yerlerde seçiyorum 

Beni, ağlamakta, lamba kapatmakta ve yastıkta

beni yadırganan yerlerde eğreti ve açıkta alıyorum. 

. 

Beni soğuk bir evde karanlıkta pencereden 

              beni 

martı sesleri eşliğinde üşürken evden uzakta yine 

sargılı yanık bir vücutta kanserli bir çift kadın memesinde şefkatle, beni çok kez hastayken

. 

Beni her şeyi aynı anda düşünmede görüyorum 

sesi unutulan bir annede, bitmeyen bir kokuda

beni düşmekte, acının aşıldığı uykuda 

                                   beni 

bırakılmışlığa kusmakta ansızın gelen bulantıda. 

. 

Büyüsünü kaybeden gizemde tanımlıyorum beni 

hep çünküyle başlayan cümlelerde 

                                 doğmaktan 

bıktıran bir döngüde tutuyorum 

                    beni 

sınırlarda, kapanışta, içeride ve dışarıda tanıyorum

. 

Beni görmediğim hiçbir yer yok 

Beni toplu haldeyken hiç görmüyorum.