Adaletsizlik açlığa sebep oluyordu. Adaletin olmayışını da bencillikle ilişkilendirebiliriz. Bencillik her hareketimizin temelini oluşturur. Varsayalım şu an oturuyorsunuz ve fark etmeden koltuğa uzanmış buldunuz kendinizi. Daha rahat bir duruma geldiniz şimdi biraz daha keyifli bir şekilde bu yazıyı okuyabilirsiniz. Ancak burada herhangi bir karar verme durumunun içinden geçmediğinizi fark ettiniz mi?
Önünüze sosyal medyada bu yazı çıktı ve okudunuz. Yine karar vermediniz farkında mısınız?
İnsan menfaatine olduğunu hissettiği anda hiç düşünmeden geçiş yapar bir duruma. Bu da bize isteklerimiz doğrultusunda gözümüzün hiçbir şey görmediğini gösterir. Bu da çok uzatmadan da anlayacağımız üzere yalnızca kendi menfaatimizle ilgilendiğimizi ortaya çıkarır.
Aslında kızgın olduğumuz her şey doğamızdan kaynaklıdır. Adaletsizliği görüyorsak bu az önce bize hiç sormadan hareket ederek koltuğa uzanmamıza neden olan doğamız sebebiyledir. Soru ise şudur adaletsizlikten kurtulmak istiyorsak eleştiriyi kendimize çevirebilir miyiz?
