Çoğu sevişmelerden daha şehvetliydi sarılmalarımız

Çünkü saklayamazdık gerçekleri o an

Takılmazdı maskeler gerek kalmazdı duyguları hapsetmeye,

gerçeklere bürünmüş yalanlardan en uzağa giderdik

Duygulardan arınmadan yaşanırdı dakikalar

Kıvılcım çıkardı resmen tenlerimizden

Bizden başkası olmazdı aramızda

Yanak yanağa kaybolurduk birbirimizde

Şimdiyse sadece izler kaldı gözlerimizde,

özümüzden bile sakladığımız izler

Kimsenin adını dahi bile anmadığı bir hadiseye döndü

Gözlerimiz buluşmuyor artık aynı duyguların içinde

Sadece pişmanlıklar damlıyor dilinden, benden ise keşkeler dökülüyor bitkin bir halde

Akılda takılı kalan binlerce yaşanmamış anı,

yaşanmış ama doyulmamış anlar

En imkansızı bile oldurmuştu olanlar,

evet tam olarak mutlu sayılırdım yüzüm bile gülmüştü

Artık yoktu hüzün hayatımda, tek gerçekti yüzün gözlerime kazınmış

O hep soğuk ve titreyen ellerim bile

ısınmıştı

Gidişinle benden neleri aldığını bil diye yazıyorum bunları

Cennetten nasıl kovulduğumu anlatma çabası sadece bu

Okuma şansın yok biliyorum bu satırları ama en azından ben rahatlıyorum kalemi elime aldıkça