Çoğu sevişmelerden daha şehvetliydi sarılmalarımız
Çünkü saklayamazdık gerçekleri o an
Takılmazdı maskeler gerek kalmazdı duyguları hapsetmeye,
gerçeklere bürünmüş yalanlardan en uzağa giderdik
Duygulardan arınmadan yaşanırdı dakikalar
Kıvılcım çıkardı resmen tenlerimizden
Bizden başkası olmazdı aramızda
Yanak yanağa kaybolurduk birbirimizde
Şimdiyse sadece izler kaldı gözlerimizde,
özümüzden bile sakladığımız izler
Kimsenin adını dahi bile anmadığı bir hadiseye döndü
Gözlerimiz buluşmuyor artık aynı duyguların içinde
Sadece pişmanlıklar damlıyor dilinden, benden ise keşkeler dökülüyor bitkin bir halde
Akılda takılı kalan binlerce yaşanmamış anı,
yaşanmış ama doyulmamış anlar
En imkansızı bile oldurmuştu olanlar,
evet tam olarak mutlu sayılırdım yüzüm bile gülmüştü
Artık yoktu hüzün hayatımda, tek gerçekti yüzün gözlerime kazınmış
O hep soğuk ve titreyen ellerim bile
ısınmıştı
Gidişinle benden neleri aldığını bil diye yazıyorum bunları
Cennetten nasıl kovulduğumu anlatma çabası sadece bu
Okuma şansın yok biliyorum bu satırları ama en azından ben rahatlıyorum kalemi elime aldıkça