ne garip şey

sen orada/ ben burada

birbirinden ayrı

fakat birbirinden haberdar iki çiçek

büyüyoruz;

toprağımız başka.

//

bu yağmurlar

gözlerimden başlar evvela

ve dokunur bulutların tenine

oradan dünyanıza

hüznünüze yoldaş diye akar.

//

içime bir avuç su koysan

çürürdü

içimde sen bin yıl

hep taze, hep doğan güneş gibi

hep aydınlık, hep benim.

//

düşler kurdum

şehrin ışıklarına bakıp

gece başlıyordu

düşler kurdum

yüzün avuçlarımdaydı

ve yaşamak

bir daha olmayacağı kadar güzeldi.

//

şimdi -kapıyorum- bu şiiri

ve direniyorum toprağa

gövdemle dönüyorum kaybetmelere

şimdi yağmur

şimdi kül rengi bir hava

ve upuzun bir gece

-kapayıp- bu şiiri

seni düşleyeceğim

şehrin ışıklarına bakarak

ve içimden ölmek geçecek.