İşte ben, işte sen, işte biz

Bir enkazdan çıkmışız başımız talaşlı

Bir tufan içinde bir kızıl ateş

Cılız ve soğuk, cılız ve hissiz

Kendimize bile sığmıyoruz artık kendimize

Bir mum bir mumu yakamıyor

Bir mum kendine bile yetemiyor

Işıksız kalmışız alacalarda

İşte ben,

İşte öylece karşındayım

Elim kalkmıyor ne sevmeye ne gitmeye

Ben kalamam ben burada

Ben seni bensiz de bırakamam

İşte sen,

Sen öylece mahzun öyle çocuk

Öyle küçüksün, seni ölüm bile bulamaz

Seni hayattan koruyamam



Bir kılıçsız savaş bahçemde

Duvarlara pencere çizilmiş

Güneşi sesinden tanırım

Güneş seni tanır

İklimlerde kuru bir yaprak

Bu yağmurlar bu karlar

Bu rüzgar saçların için eser

Ben şimdi kaçamam yağmurlardan


Bir ince keder sardı yüreğimizi

Yırttım kaderimi, seni koydum yazgıma

Güzelim, canım kızım

Kâbus değse gözlerine

Ant olsun geceyi yakarım.