Beni dik tutan bu, bu riskin güzel noktası.
Uçurum kenarında manzaranın süper olması.
Aşağıya baktığında her detayın küçük kalması.
Adım attığında o adımın sonun olması.

Peki düşmek de uçmanın bir formu değil mi?
Öyle değil mi, düşerken uçmak öğrenilir mi?
Bana cevabını bilmediğim sorularla gel.
Elinde hiç olmamış bir şey
Tekrar kaybedilir mi?