Kapıları mı kapanıyor şehrin

Ne bu sis!

Başımızı örtüyor

Bulanık gibiyiz.

Sansür yok ışığımızda

Beraberiz şurada kimsesiz.

Sen nesiller boyu atlamışsın sanki

Çok uyumadan çok gülmeden.

Günaydın Rıfkı, günaydın duvar

Bu nasıl bir diyalog

Benim için sendin duvar.

Beni taşı, ben taşıyamıyorum

Beni yürüt, ben gidemiyorum

Beni gül, mutluluk zor.

Sen hangi ayın haline denk geldin de

Kendimi ormanda sanıyorum.