Sokak lambaları altında
siyahın en koyu tonunda yürüdüm
izlerin kaldı kaldırım taşlarında
Bir yara gibi ince ince sızan
Düşen bir yaprağın hüznünde
adını ararken yakaladım geceye
her rüzgar soluğunda
senin sesini diyar gibi oldum
bir adım atsam
uçurumlar kenarında sen
bir adım geri
sessizliğin kalın duvarları
ama sen hiç orda olmadın
beni sevmeyi neden denemedin?
karanlığımdan mı korktun
yoksa gözlerimin içindeki yangından mı?
