Yalnızca sende kaldım bunca zaman
Bir türlü unutamadım bende kalan gidişlerini
Özlemek yorgun gecelerime gün ışığı oldu
Benim çocuk yanımsın sen
Nasıl da titrerdi ellerim heyecandan
Büyük bir huzur verirdin bana
Mahallenin en deli çocuğuydum
Elma şekerci amca geçerdi sokağımdan
Param olmazdı cebimde
Bekle amcam;
Eve gidip bir koşu para alayım annemden
Derdim...
Bilirdim döndüğümde orada olmayacağını
Ama bir umutla koşardım nefes nefese
Döndüğümde yok olurdu şekerci amca…
İşte seni beklemekte öyle bir umut
Ve bir yığın hayal kırıklığı…
Dedim ya benim çocuk yanımsın sen.
Sol tarafımda büyüttüm hep karanlık geceleri
Ama bir türlü kendim büyüyemedim sendeyken…
Kirlenmiş ellerim olurdu park köşelerinde
Üstüm başım toz duman içinde,
Eve gitmeye korkardım annem kızar diye.
Sana gelmekte böyle bir şeydi işte
Ürkek adımlar beslerdim her sana varmaya
Kalkışımda…
"Benim çocuk yanımsın sen
En son kalan çocukluğumsun
Ne olur bu denli incitme gitme…"
