Yalnızca sende kaldım bunca zaman

Bir türlü unutamadım bende kalan gidişlerini

Özlemek yorgun gecelerime gün ışığı oldu

Benim çocuk yanımsın sen

Nasıl da titrerdi ellerim heyecandan

Büyük bir huzur verirdin bana

Mahallenin en deli çocuğuydum

Elma şekerci amca geçerdi sokağımdan

Param olmazdı cebimde 

Bekle amcam;

Eve gidip bir koşu para alayım annemden

Derdim...

Bilirdim döndüğümde orada olmayacağını

Ama bir umutla koşardım nefes nefese

Döndüğümde yok olurdu şekerci amca…

İşte seni beklemekte öyle bir umut 

Ve bir yığın hayal kırıklığı…

Dedim ya benim çocuk yanımsın sen.

Sol tarafımda büyüttüm hep karanlık geceleri

Ama bir türlü kendim büyüyemedim sendeyken…

Kirlenmiş ellerim olurdu park köşelerinde

Üstüm başım toz duman içinde,

Eve gitmeye korkardım annem kızar diye.

Sana gelmekte böyle bir şeydi işte

Ürkek adımlar beslerdim her sana varmaya

Kalkışımda…


"Benim çocuk yanımsın sen

En son kalan çocukluğumsun

Ne olur bu denli incitme gitme…"