Bir daha hiç parlamadı gözlerin,

Bana bakarken.

Gelmeyen zamma karşı emekliler gibi,

Bana küfür edişlerini bile izledim.

Mağlup olmak bahşedilmiş gözlerinin,

Yenilgilerle valsına şahit oluşlarım da vardı.

Bana acımak mı?

Ne haddine onların!

Kim oldular da bakacaklar bana,

Bir cesetmişim gibi.

Gözlerine ben bağışlamışken parıltıyı,

Bana ihanetleri nedendir?

İdrak edebilseydim bunları,

Kaçırmazdım gözlerimi,

Çünkü benim de gözlerim vardı.