bütün yalnızlıkların acısını,

geçip gitmiş mutlu anlardan devşirip,

failleri bariz yaralarıma bastığım tebessümlerle çıkardım.

şimdi,

rüzgarda hırpalanmaktan mest olmuş bembeyaz bir kağıt telaşesiyle,

kelimelerin ağırlığı çöksün diye bekliyorum

başıboş çırpınışlarımın üstüne.

içinden geçmemişim gibi el olmuş mazimden şarkılar eşliğinde,

olduğum yerden, kaybolduğunuz yere bakıyorum.

bu yokluğu,

tüm önyargılarınızla beraber,

bana lutfeder misiniz?