Kişilik bütünlüğünün, birliğinin bozulması şeklinde beliren ruhi bozukluk. Şahsiyet bir bütündür. Kişi her yaptığı işi kontrol altında tutmaktadır. Vücudunun her hareketini kontrol eder. Kendini rüyadaymış gibi sayar. Her şeyi normal yapıyordur ama aslında kendisine normalmiş gibi gelir.


Yeter, sonu gelmiyormuş harbiden. Böyleysek şimdiden bu sözleri tekrar söylüyorum yıllar geçmeden, saniyelere bağlı bütün hayatın. Rakamlara bağlı, basit bir matematikten ibaret kalbinin atışı, yine sana, tek sana bağlı. Tekrar ölüyorsun bu gece değil mi? Tekrar oluyor o iki hece, kalbini zincirlemiş bu yatağa seni. Sabah olmadan bitmez bu işkence. Uykunda buluyor, gözün açık, halüsinasyonlar sarmış dört yanını, uykunda vuruyor, ruhun asık.


Tanrı mı, sanrı mı? Gecenin bir saati bir kadın, evde tek başına yatıyor yatağında. Bir karaltı iniyor merdivenlerden ve gülüyor karanlıkta. Gülüyor ve biliyor bu kadın yalnız başına. "Gecenin bir saatinde bir kadın, gözünü açıyor anılarında. En güzel anlardı, diyor. Ama o zamanlar daha çocuk değil ki farkında.

"Bütün günahlarının hesaplarını soruyor, yapamadım biliyorum. Görevimi tamamlayamadım. Sesler çınlıyor kulaklarımda. Gözüm kapalıyken bile karşımda. Hayır, istemiyorum artık! Bitsin, yeter. Bir sağa bir sola dönsem de yine hüzün ve yine keder. Günler aynı hızında, hayatlar aynı tadında. Ama gecenin sancısı hiç dinmez, hep aklımda. Cevabını almayan sorular sormaya devam ediyorum, her gece...

Yanıtlar kesin değil ama çoğu hep kabusumda. Gecenin bir saatinde bir kadın, uzanıyor yatağında. Kefenine sıkı sıkı sarılmış. Üşüyor bu soğukta. Başında dikilen kadın hissediyor ve haz duyuyor. Sırası gelecek yakında. Gecenin bir saatinde bir kadın, ulaşıyor rüyalarına. Her şey güzel sanıyorken fark ediyor ki her şey bir rüya. Gözünü açıyor umutsuzca, misafiri yine karşısında. Söylediğim bütün yalanlar, işlediğim bütün günahlar...

İşte şimdi çıkıyor acısı tek tek, soğuk terimin damlalarındalar. Sıfırdan başlamam lazım bu hayatı, ikinci bir şans lazım. İtiraf edemiyorum bile kendime, pişman mıyım? Evet! Acı şu hâlime. İçten içe hissediyor, aslında hiçbiri gerçek değil. Bütün bu olanlar kendi kafasında, biliyor bu delilik getirecek sonunu, gelecekten korkuyor artık biçare. Ama hâlâ devam ediyor bu oyunu oynamaya.