Bir hikaye yazmak istiyorum
Bir hikaye uydurmak
Ha yaşanmış ha yaşanacak
Ancak bir kapı dengemi bozuyor
Açılıp kapanıyor durmadan
Buyrun madem böyle oturun madam
Kadının adı kardelen
Kışı ne çok severim bilmeden konmuş bir isim
Hoşlanırım gülden laleden ama
Beni can evimden vurdu
Bütün intiharlar bir anda durdu
Kapı açıldı yeniden
Elinde bir koliyle kuryeden
Ne geldi dersiniz kahvehaneye
Merak etmeyi bıraktım şimdi
Çünkü kapı durmadan
Tik tak açılıyor saat gibi
Saniyeler gibi
Bu hikaye hiç bitmeyecek biri
Öyleyse ben kalkayım inceden
Arnavut kaldırımlarda dolaşayım
Adımlarım kalemin ta kendisi
Nereye bassa boya
Nereye bassa boydan boya ıssızlık
Her merhaba büyük vefasızlık
“Nereye böyle”
Yürüyorum
“Gülüyorum haline/bu ne”
Ne
“Boynunda kamera/çökmüşsün bir kenara/kendi kendine konuşuyorsun farkında mısın”
Defol git demek istiyorum
Sen aptal mısın
Şehir küçük
Kapı kocaman
Açılıyor kapanıyor durmadan
Aklı olan olmayan herkes içerde
Dışarda bir kuyruk var ucu taa nerde
Elimi kitaba uzatıyorum
Başka yerde aynı terane
Mehmet başkaldırmışta
Raci içiyormuşta
Ölmüyor ya ona bak
Ölse dahi efsanesi her yerde
Aldım kalemi elime
Bir daha salladım sisteme
Allaha dua ettiler ben küfür
Çay mı demini almamış
Allah kahretsin
Dünya mı güzel olmamış
Allah beter etsin
Bembeyaz halıya kahve dökülmüş
Kanepenin sol yanı sökülmüş
Henüz yirmilerde saçlarım dökülmüş
Balonu kaçmış da bir çocuk ağlıyormuş sokakta
Allah her şeyin belası
Belasını versin
Kopuk bir hikayeden söz ediyorum
Gözüm kapanıyor tükeniyorum
Eminim farkına bile varmadan yaşlandınız
Kocaman şehirlerde
Trafikle lambalar arasında
Kırmızı var
Sarı var
Ve yeşil ilerde
“Hadi baba gene yap”
Radyonun birinde
Ayılmak üzereyim bu hikayeden
Berbat haldeyim ve hikaye de
