Yitip bittiğinde çağlar,
ben boynundan kan akan
sabahlara âmâ kalan
hakir çocuklardan beter bir güne uyanacağım.
Uyanmak ne kelime sıçrayacağım!
Çözümün cehtimden olmayacağına
Tanrıya kavuşurken anlayacağım.
İşte o sırada kavaklardan müstahak
fecri şenbeye aşkla bakacağım.
Heveslerim iğne misali boğazımda
bu sefer alışkın bir kuzgun ya da
çanla bitirilen kambur olacağım.
Boş verdiğim her mısranın bedelinden
kızılcık şerbetini bir bir akıtacağım.
