Beyaz badanalı bir ev, penceresi mavi
Karşısında acıları bal eylemiş bir ağaç
Ağacın umutları gökyüzü kadar sonsuz
Kendine hiç yakıştırmıyor kederi
Beyaz badanalı ev yorgun ancak
Yük etmiyor kendine geceleri
Geceleri üşür çıplak toprak
Geceler ki içinde hüzün saklar
Ses vermez sesi çalınmış sazlıklar
Ağacın suratı asık, sesi kısık
Yüreğinin orta yerinde bir boşluk
Bakışları zehirli bir hançer
Kirpiklerinde geceden kalma nem
Dilinde acı ve kekremsi bir sitem
Beyaz badanalı evde inadına bir telaş
Mevsim sonbahara dönüyor yavaş yavaş
Güllerin üzerine kül eleniyor, bülbül şaşkın
Ağacın kederi ve hüznü boyundan aşkın
Beyaz badanalı bir ev, penceresi mavi
Kilit vurulmuş diline, gözleri nemli
Beyaz badanalı evde ölüm sessizliği
Beyaz badanalı ev
Yanında bir kuş
Düşmüş gecenin ayazına
Dili, damağı kurumuş
Beyaz badanalı bir ev, içinde matem
Uzağında hasret
Ev hâli madem
Nedendir nefret
Beyaz badanalı bir ev, uzağında sükut
Karşısında bir ağaç
Omuzlarında demirden bir dağ
Beyaz badanalı ev sağır ve dilsiz
Lambaları söndü
Ağaç, hasretini yüreğine gömdü
