"Sakın darılmayın ama siz kendinize düşman olmuşsunuz. Eğer bir kez bile denemiş olsanız başarabilirdiniz. Hatta sokakta bile yapardınız bunu."

"Rastgele alınmış bir kitap, henüz 3. sayfaya gelinmeden elinden düşer hayalperestimizin. Hayal gücü yine hareketlenmiştir, yeni bir dünya, yeni bir hayat tüm parlaklığı ile belirivermiştir aniden."

En etkilendiğim kısım burası. Burada yazarın hayalperestlik adı altında aslında daydreaming hastalığına yakalandığını anlamıştım, kendimden. Gerçekten de böyle oluyor. "Dostoyevski okurken illa bir yerlerde kendini bulacaksın." demişlerdi, inanmamıştım, sanırım gerçekten de öyle oluyormuş. İlk kısımları okurken adeta benim yazılarımmış gibi hissettim. Bu his tamamıyla yazıldığı gibi. "Aptalca hayallerim gerçeğe dönüşmeyeceğine göre; hayallerde yaşamak kalıyor geriye." kısmını okuduktan sonra da anladım zaten. Yazar bu kitabı yazarken gerçekten de zor zamanlar geçiriyormuş ve galiba yazmanın da bu hastalığın ilacı olduğunu keşfettiği için yazmaya devam edip tamamlamış. Çok etkilendim.

"Sizi 20 yıldır seviyor olsam, şu andaki kadar sevmem mümkün olmazdı."