ne zaman görsem

çocuk parklarını hüzünle izleyen

boğulan muhtelif anılar içinde

kambur bir insan

içime bir alev yeşerir

kaybolur giderim

acıların ihtimalleri arasında

sanırım ben de en çok çocukluğumu özlerim

ve yanarım 

annemle babamın kaybettikleri 

gamzeli yanaklarına