Şahlatılmış uzaklar seni cebren gidişe revan
Yol, gitmekten önce gelendir
Senin kalışın, ey vekaleten büyüyen
Yol'suzluğunun kaderidir
Kasıtsızlığına kaldığın kayıtsızlık siyah değil
Göğsünde kanınla suladığın uçurumlar
bir mecnun icazetlinin teninde terdir
Gayen beyaz
Bil, nedir oyduğun
Aç bağrını orada bir güneş imkanı
Kimden emanet cesaretindeki özlem kılıklı korku
Kurtul
ve sevin ki gözlerin
Elbet çiçek çağırtır
Elbet bir yürekte geçer akçedir yüreğinin pahası
Yeter bu tutulmaya rabtın,
Sıyrıl
Sular ısınsın, ağaçlar nefes
Kim bilinir ve bilinmez kaç hayata imkan
güneş huyun, açsın
