Bilmediği bir sesi vardı
Pencerelerin
Dökülen teselli yapraklarıydı
Beyazladı saçları
Dilsiz kaldı elleri
Yaralı bir umut oldu pencereleri
Beyaz saçlı kadın
Gaz lambasıyla aydınlatılmış
Alçak tavanlı evinde
Yavru köpek bakışı
Gözlerinin içinde
Hatırladı
Çirkin esmer tenli bir kızdı
Ürkerek baktı
Gülümseyen geceye
İki, sokak ötede
Gelin oldu saatin tükenmişliğine
Baharın cıvıltısı yinelendi
Asmalar fundalar yeşillendi
Oysa yalnızlığı kaynar su
Fokurdar içinde
Ruhunun girdabı
Döndü
Kısır döngüye
Beyaz saçlı kadın
Alçak tavanlı evinde
Kolonya ve pudra kokusu
Evinin her yerinde
Hatırladı
Dudaklarında tebessüm
İçinde derin acı
Kendiyle konuşup
Kendine söyledi:
Nasıl bir oyun
Oyunsa
İçindeki acı tanıdık
Aşk mı?
