Beyaz sayfalar korkutmuyor artık. Yazmak da öyle. Bir yere kaybolacak diye de korkmuyorum. Merhaba arkadaşım. Seni yakalayabildim uzun zaman sonra. Merhaba dostum. Sana küsmüşüm, küsüşmüşüz ne zamandır. Ama burada hep benimle olduğunu unutuvermişim. Bak! Yine buradayım. Hep buradayım.
Okul var yine. Ailemleyim. Devam... Neye devam? Eğlenceye, öğrenmeye, aşka, umuda, hayallere, birlikteliğe, kendime... Herkes böyle oturup düşünmüyor. Hayatında yeni bir dönem açamıyor. Sen de açamıyordun belki. Değişime ayak uyduramadın bir süre. Ama çok güzel bir şarkıyla çıkış yaptın.
Vücudum ve ben uyumu yakalıyoruz. Onu sevgiyle kucaklıyorum. Merhametle kuşatıyorum.
Okuduklarımı, her gün özenle öğrendiğim kaliteli bilgileri süzgecimden geçiriyorum.
Okulumu bitirme konusunda karamsar değilim. İyisiyle kötüsüyle üstesinden gelebilirim, biliyorum. Herkes bana inanıyor. Yapabilirim bunu ben. Bu konuda kendimle yüzleşmem gerekiyor sadece.
Üstüne düşerek halledilmeyecek iş yok. Kaçmak, sadece sorunların daha fazla büyümesine yol açar. Gereksiz yolları kapat. Güzel, temiz, kullanışlı yollar seç kendine.
