Serin ve de kararlı bir yağmurun altında,
Beyazıt çınlıyor şimdi,
Tam da ikindi ezanında,
Sence de tuhaf değil mi?
Bir tebessüm, ne çok keder biriktiriyor hatırında?
Tuhaf değildir belki de, tebessümleri güzel bulmamız... En derinde saklı kederleri yansıtıyor diyedir muhtemelen. İnsanoğlu işte; onca emekle saklar saklamasına da birisi keşfetsin diye içten içe geçirir bir yandan. Yukarıdaki dizeleri sorarsan, mehtabı izlerken kaleme aldım. Bunları da bir seher vaktinde... Ne tuhaf... Tebessüme dair düşüncelerimi kaydederken aklıma geliverdin ve dudaklarıma geliverdi acı bir tebessüm...
Kavuşuruz elbet,
Bulutların mehtapta raks ettiği bir gece,
Zülfün teline meltemin değdiği,
O seher vaktinde...
