Hiçbir şeyim yoktu ama çok şeyim vardı geçmişte,
Kolsuz bir bez bebek mesela,
Rengarenk gülücüklerim vardı.
Turuncu fırfırlı bir eteğim,
Kısa küt saçlarım vardı.
Düşünmezdim geleceği hiç,
Tek planım ‘Yarın ne oynasam?’dı.
Kuleler mi yapsaydım çamurdan,
Yoksa bisiklete mi binseydim?
Arkadaşım Makbule’yi çağırırdım belki,
Evcilik oynardık…
Bu kadardı gelecek benim için,
Bir oyun sadece…
Geceler bir bir geçti ben uyurken,
Bir baktım büyümüşüm.
Bulamıyorum bez bebeğimi.
Nerede?
