Mahmur gözler ufukta
Bir ada hayal eder
Bu tekneyi dalgalar
Meçhul yere sürükler
Bu öyle bir korsan ki
Her şeyini kaybetmiş
Sonsuz bir nedameti
Kendisine hapsetmiş
Özlemle anar şimdi
Her anı her parçayı
O yosun tutmuş gemi
Ve topyekun tayfayı
Bu ıssız okyanus da
Bir ses akseder durur
Çaresizce haykırır
Ve semada kaybolur
