Bir bilinmezliğin içinde bıraktı kadını.
Şiir gibi günlerin ardından,
Bir masalın bitişi gibi,
Bir şiirin son noktasını koyar gibiydi,
Gidişi...
Biraz kasvet,
Biraz gri,
Biraz acı bıraktı ardından
Bunlardı kadının kaleminde kalan.
Şiir olup mısralara taşan...
Ve ağlarken kadın,
Bilinmeyen o adamın ardından,
Kelimeler düştü gözlerindeki yıldızlardan.
Bu son mektuptu kadından adama kalan.
Bilinmeyen o adama adanan...
