Birdenbire çıkar kişiliksiz pes dedirtmeleri.
Silinip durur akıllarından, az önceki söylediği dil kemiksizliği.
Yalan rivayetlerinden dinsizliğini imrendirmeye iterdi.
Bir yağlı ipi başkasının boynuna geçirdikten sonra kendisini asmaya yeltenirdi.
Konuşurdu susmayı afetten sayardı.
Gecelerdeki mizahı çıkartırdı acıları aklına düşünce,
Ciddiliği düşman sayardı.
Bozuk düzene güler dürterdi kendi yaşamından anılarını.
İyi olmak ona bahşedilmiş bir görüntü kümesiydi.
Sönük yaşama bakmak zevk verirdi, içerlediği anları silip hafızadan.
Durulmazdı, içindeki bilinmeyen acısını saklayarak acıtırdı insanları.
