Üstat demiş ya hâlimizi:
"Yalnızız
Çünkü yalnız bırakılmışız."
Ama ötesi var.
Eksik kalan anılar
Nasıl yaşar
Bilirsin ruhun yaralarında
Senin de yalnızlığın
Öyledir işte
Olmayanı oldurur gibi
Akar gözlerinden
Yalnız kalan kuşlar
Nasıl öter bilirsin
Kafes diplerinde
Senin de isyanın
O kadardır işte
Gelmeyeni bekler gibi
Dökülür sözlerin dillerden
İşten eve yorgun dönen babalar
Nasıl uyur bilirsin
Koltuk tepelerinde
Senin de tükenmişliğin
Onun gibidir işte
Yarın olmayacakmış gibi
Uyursun yalnızlığına
Her gece
Ötesi yok.
