Sana sarılınca içimin meydanlarından güvercinler kalkar. Buğday serpilmiş meydanlar. Simit tezgahlarının, büfelerin olduğu telaşlı, kuşkulu insanlarla dolu, bir yere yetişmeye çalışan insanlarla, aylak aylak banklarda oturan insanlarla dolu meydanlara döner yüreğim. Sarılınca duyduğun kalbimin sesi değil güvercinlerin kanat sesleridir artık. Artık kalbim dümdüz bir hayat sesidir. Mavi beyaz bulutlar içinde gökyüzü tüm erincini üzerime boca etmiştir. İçimi ferahlatan meydanlar kadar geniş bir aydınlıkla uçuşan kuşların sesidir artık kalbim... Ve kalbim artık senin elindedir. Sana sarılınca saçların birdenbire dümdüz bir ova sessizliğine döner. Meydanlarda hayat gailesi bitmiş gözlerim kuşkun bakışlarını geniş ufuklara çevirmiş olmalıdır çoktan. Yüreğim usulca bırakmıştır tüm yükünü kesik soluklarla. Artık dünya saçların çok güzel kokuyor adlı bir sayıklamadır. Kokunda bilmediğim bir tını, bilmediğim ama nedense aşina olduğum bir sese dönüşür. Nefes nefes içimde hep o türkü büyür

- Bilebilsen şu sinemde neler var / Gülüp oynadığım ele karşıdır, ele karşıdır.


İşte o anlarda öpünce beni artık sinemdekini biliyorsun gibi gelir.

Öyle perdesiz bir yürekle karşında durunca, seni nasıl bir özenle sevdiğimi de bilirsin, bilirim. Gözlerin bana "Sakin ol ben buradayım." der. Gözlerin bana "Biliyorum beni nasıl sevdiğini yorma yüreğini der."... Gözlerin "Nasıl yıllar boyu sessiz sakin bu yükü taşıdın." der.


Annemin bembeyaz saçları tülbendinden çıktığı zaman, yanaklarındaki kırışıklara bir an dikkat kesilince öyle bir anda içimin eziliverdiğini mesela, berber çırağıyken kapalı çarşıda itilip kakıldığım, yüreğimin berelendiği hüzünlü ilk gençlik hatıralarımı misal, sigaraya olan düşkünlüğümün bende bile artık kendime acıma duygusu uyandırdığı derin korkuyu söz gelimi... hepsini ama hepsini biliyorsun gibime gelir. Şifalı ellerin yanaklarımda dolaşınca yüzüm artık yüzün olur. O geniş ovada bu sınırlı visal beni bir tay gibi koşturur oradan oraya. Boynundan mı öpsem, yanaklarını mı okşasam, ellerini mi tutsam, göğsüme mi bastırsam bilemem. İçime acemi bir şehvet sökün eder.